PENGENALAN
Stereotaip McLemore (1994), Healey
(2009) mengistilahkan stereotaip sebagai kenyataan-kenyataan umum yang negatif
terhadap sesuatu kumpulan etnik seperti “semua orang Arab itu beragama Islam”,
“Orang Belanda itu bersifat kedekut” dan sebagainya. Dengan kata lain, stereotaip
ialah gambaran berlebih-lebihan tentang sesuatu perlakuan baik atau buruk yang
ditujukan kepada sesuatu kumpulan etnik oleh etnik lain terutama kepada etnik
minoriti. Hal ini terhasil apabila berlaku pertembungan dua atau lebih komuniti
etnik. Fahaman stereotaip ini akan menimbulkan perasaan yang negatif dalam
kalangan masyarakat, khususnya masyarakat majmuk di Malaysia. Hal ini kerana
fahaman stereotaip akan mengakibatkan sesuatu kumpulan etnik itu memandang
rendah terhadap kumpulan etnik lain dan seterusnya membataskan interaksi antara
etnik dan menimbulkan semangat perkauman yang menebal. Walau bagaimanapun tidak
dapat dinafikan bahawa setiap kumpulan etnik akan memiliki pandangan stereotaip
mereka terhadap kumpulan etnik lain. Misalnya pandangan masyarakat Barat
terhadap kumpulan-kumpulan etnik di Malaysia. Begitu juga etnik Melayu
mempunyai gambaran stereotaip terhadap etnik Cina dan India dan sebaliknya.
Maka, setiap pertembungan etnik akan menghasilkan stereotaip yang berupa
gambaran negatif atau positif.
Seterusnya Healey (2009) melihat kesan
stereotaip yang boleh berlaku berterusan dari satu generasi ke generasi yang
akan menjejaskan hubungan antara kumpulan dominan dan minoriti. Kandungan
stereotaip juga yang sebenarnya antara yang dominan dan kumpulan-kumpulan
minoriti dan sering salah satu cara penting di mana kumpulan dominan cuba untuk
membenarkan atau merasionalisasi hubungan itu.
Simpson dan Yinger (1985) pula telah
membahagikan stereotaip kepada dua bentuk. Pertamanya dengan memberi sifat
rendah yang melampau seperti pemalas dan tidak cerdik kepada kumpulan minoriti.
Sifat ini cenderung berlaku semasa institusi perhambaan masih berlaku di mana
kumpulan minoriti sering dieksploitasi oleh kumpulan dominan. Keduanya, stereotaip
turut berlaku apabila kuasa dan perbezaan status kumpulan minoriti dengan
kumpulan dominan semakin rapat. Kumpulan minoriti juga telah mengalami mobiliti
ke atas dan memiliki beberapa kejayaan sama ada di sekolah atau perniagaan.
Kejayaan relatif mereka tetap dipandang negatif sehingga muncul
ungkapan-ungkapan seperti ‘terlalu pintar’, ‘terlalu materialistik’ , ‘terlalu
licik’ dan sebagainya.
DEFINISI DAN LATAR BELAKANG ORANG MELAYU
“Melayu” dapat ditakrifkan sebagai penduduk peribumi
yang bertutur dalam bahasa melayu, mengganut agama Islam dan mengamalkan adat
dan tradisi orang melayu. Menurut perlembagaan Malaysia dibawah artikel 160(2)
orang melayu ditakrifkan sebagai seseorang yang menganuti agama islam,lazim
bertutur bahasa melayu, mengamalkan dan menurut adat istiadat melayu, lahir
sebelum Hari Merdeka di Persekutuan atau Singapura atau lahir sebelum Hari
Merdeka dan ibu atau bapanya telah lahir di Persekutuan atau di Singapura, dan
menetap di Persekutuan atau di Singapura.
Di Malaysia,
penduduk peribumi dikatakan berasal dari suku sakat keturunan Indonesia seperti Minangkabau, Aceh, Bugis, atau
Mandailing, yang boleh bertutur dalam bahasa Melayu, mengganut agama Islam dan
mengamalkan adat istiadat masyarakat melayu, selain daripada Melayu Jati yang
berasal daripada Tanah Melayu itu sendiri. Bahkan, sesetengah berpendapat
bahawa orang bukan pribumi yang berkawin dengan orang Melayu dan memeluk agama
Islam juga diterima sebagai orang Melayu.
Orang Melayu dikatakan penduduk asal Tanah Melayu di
mana nenek moyangnya berasal daripada Indo-China atau Yunnan pada 3500 tahun
dahulu. Namun begitu, penduduk Tanah Melayu kini sebenarnya lebih ramai ekoran
kemasukan kelompok masyarakat Melayu dari kepulauan lain. Bermula dari abad
ke-9 lagi telah berlaku penghijrahan beramai-ramai masyarakat Melayu Indonesia
ke Tanah Melayu ekoran kedudukan ekonomi, politik dan sosial yang dikataka
boleh menjamin keselesaan dan keselamatan mereka. Sehingga tahun 1957,
keturunan penduduk Melayu di Tanah Melayu berjumlah 2,427,834 orang, iaitu
49.8% daripada keseluruhan penduduk
Tanah Melayu.
Perdagangan
utama di Tanah Melayu ialah melalui sungai-sungai utama di negeri Melayu. Oleh
hal yang demikian, kerajaan-kerajaan Melayu tradisional lebih tertumpu di
tepi-tepi sungai. Penguasaan ekonomi orang Melayu terhadap sektor ekonomi
semakin merosot setelah campur tangan British dalam hal-ehwal politik tempatan.
Kemasukan buruh-buruh asing juga telah mengubah struktur ekonomi masyarakat
Melayu dimana bandar-bandar baru menjadi tumpuan buruh asing, manakala kaum
Melayu masih kekal di bandar-bandar tradisi atau kawasan perkampungan. Ekoran
daripada sikap berat sebelah ini, prestasi ekonomi orang Melayu di zaman
kolonial tidak mencapai sebarang kemajuan, malahan semakin merosot. British
memegang dasar agar orang Melayu kekal sebagai petani sara diri dan
mengusahakan hasil tanaman hanya sekadar cukup untuk menyara hidup. Masyarakat
Melayu tidak digalakkan untuk menyertai sektor ekonomi moden. Alasan yang
digunakan British ialah agar adat resam dan tradisi orang Melayu tidak terganggu
oleh pemodenan, hakikatnya hal sebenarnya ialah untuk memberi lebih ruang
kepada buruh asing menguasai sektor ekonomi keseluruhannya. Namun begitu pada
tahun 1971 Dasar Ekonomi baru diperkenalkan dan memlaui dasar inilah proses
penyusunan masyarakat Malaysia dibuat, dan memperbetulkan ketidakseimbangan
ekonomi dan penghapusan funsi ekonomi berdasarkan kaum.
CIRI – CIRI ORANG MELAYU
Ciri – ciri masyarakat melayu yang
dapat dilihat pada masa kini ialah beragama Islam. Namun begitu tidak dinafikan
bahawa masih terdapat sisa – sisa pengaruh agama lain seperti agama Hindu dan
animisme seperti kepercayaan terhadap bomoh, tangkal azimat dan sebagainya.
Masyarakat melayu juga amat terkenal dengan keseniannya yang yang sangat unik
seperti persembahan pentas Makyong, wayang kulit, ghazal, dan kuda
kepang persembahan seni tampak
seperti seni ukir, seni hias, seni bina, tenunan dan anyaman dan juga
permainan tradisi seperti congkak, wau,
dan asing. Institusi kekeluargaan masayarakat melayu boleh dibahagikan
kepada dua kelompok iaitu menerapkan sistem kekeluargaan dwisisi (bilateral)
dan menerapkan sistem kekeluargaan nasab ibu (matrilineal), yang digunakan oleh
orang Minangkabau Malaysia. Selain itu, ciri–ciri masyarakat melayu yang sering
diperkatakan ialah mempunyai kulit sawo matang.
STEREOTAIP
ETNIK MELAYU
Malaysia
merupakan sebuah negara yang unik. Keunikannya dapat diperhatikan daripada
banyak segi. Kepelbagaian penduduk yang sekaligus menganuti pelbagai agama dan
kepercayaan serta mempunyai aneka budaya dan cara hidup merupakan ciri istimewa
yang mendasari keunikan itu. Kepelbagaian etnik dan budaya merupakan cabaran
kepada kerajaan dalam usaha mengintegrasikan rakyatnya. Menurut Ting dan Chua
(1989), usaha mencapai perpaduan negara merupakan satu preoccupation walaupun ianya bukanlah satu matlamat negara. Masalah
perpaduan dalam masyarakat pelbagai etnik akan menjadi semakin kompleks jika
anggota masyarakat yang terdiri daripada pelbagai etnik tidak mengenali antara
satu sama lain kerana perbezaan ciri asas seperti agama, bahasa, budaya dan
ekonomi politik, wilayah dan pengalaman sejarah. Ciri-ciri perbezaan yang
ketidaksamaan ini menjadi penghalang utama dalam proses pembinaan integrasi
nasional dalam kalangan masyarakat pelbagai etnik (Rabuskha 1973 : 21)
Menurut
Allport (1968), prasangka merupakan sifat dalaman manusia yang salah dan kaku,
boleh dirasai, diarah dan dinyatakan kepada suatu kumpulan masyarakat atau
hanya kepada individu tertentu. Miller (1975), McLeno ( 2004: 127-128) dan
Healey (2009 : 33) mentakrifkan prejudis sebagai pandangan negatif mengenai
ahli atau kelompok etnik lain yang tersemat dalam hati seseorang atau kelompok
etnik tertentu. Ini bermaksud sikap prejudis tidak diluahkan secara terbuka.
Lazimnya pandangan ini tidak berasaskan maklumat yang jelas, tepat dan terbuka.
Apabila prejudis disuarakan, ianya akan menjadi stereotaip. Selanjutnya Healey
(2009) menegaskan bahawa prejudis antara etnik berlaku apabila sesebuah
kumpulan etnik memandang negatif terhadap kumpulan etnik lain contonya, etnik
lain memandang etnik melayu sebagai pemalas, hasrat dengki dan suka
menjatuhakan sesama sendiri. Prejudis yang kuat terhadap kumpulan etnik lain
sukar diubah walaupun fakta yang kukuh diberikan bagi membuktikan bahawa
pemahaman tersebut adalah salah. Melalui proses sosialisasi , sikap prejudis disalurkan
daripada satu generasi kepada generasi yang lain. Kesan sikap prejudis semakin
mudah dilihat apabila berlaku persaingan bagi mendapatkan sesuatu yang terhad
sama ada dalam aspek politik, ekonomi atau sosial dan sebagainya. Kebiasaannya
prejudis timbul akibat penilaian awal yang dibentuk dan tidak dirujuk dengan
tinjauan terhadap fakta-fakta sebenar.
McLemore
(1994: 124), Healey (2009: 110) mengistilahkan stereotaip sebagai
kenyataan-kenyataan umum yang negatif terhadap sesuatu kumpulan etnik. Misalnya
gambaran berlebih-lebihan tentang sesuatu perlakuan baik atau buruk yang
ditujukan kepada sesuatu kumpulan etnik oleh etnik lain terutama kepada etnik
minority seperti yang diwar-warkan berkenaan ketidakadilan dalam merangka Dasar
Ekonomi Baru, berlakunya rusuhan kaum pada Mei 1969 ini adalah kerana kesan
buruk ketidakseimbangan ekonomi dalam kalangan masyarakat berbilang etnik yang
melihat kerajaan pada ketika itu terlalu menjaga hak kepentingan bumiputra atau
etnik melayu. Hal ini terhasil apabila berlaku pertembungan dua atau lebih
komuniti etnik. Fahaman stereotaip ini akan menimbulkan perasaan yang negatif
dalam kalangan masyara kat, khususnya
masyarakat majmuk di Malaysia. Hal ini kerana, fahaman steretoip akan
mengakibatkan sesuatu kumpulan etnik itu memandang rendah terhadap kumpulan
etnik lain dan seterusnya membataskan interaksi antara etnik dan menimbulkan
semangat perkauman yang menebal. Walau bagaimanapun tidak dapat dinafikan
bahawa setiap kumpulan etnik akan memiliki pandangan stereotaip mereka terhadap
kumpulan etnik lain. Misalnya pandangan masyarakat Barat terhadap
kumpulan-kumpulan etnik di Malaysia. Begitu juga etnik Melayu mempunyai
gambaran stereotaip terhadap etnik Cina dan India dan sebaliknya. Seterusnya
Healey (2009) melihat kesan stereotaip yang boleh berlaku berterusan dari satu
generasi ke generasi yang akan menjejaskan hubungan antara kumpulan dominan dan
minoriti. Kandungan stereotaip juga yang sebenarnya antara yang dominan dan
kumpulan-kumpulan minoriti dan sering salah satu cara penting di mana kumpulan
dominan cuba untuk membenarkan atau merasionalisasi hubungan itu. Simpson dan
Yinger (1985) pula telah membahagikan stereotaip kepada dua bentuk. Pertamanya
dengan memberi sifat rendah yang melampau seperti pemalas dan tidak cerdik
kepada kumpulan minoriti. Sifat ini cenderung berlaku semasa institusi
perhambaan masih berlaku di mana kumpulan minoriti menjadi sering dieksploitasi
oleh kumpulan dominan. Keduanya, stereotaip turut berlaku apabila kuasa dan
perbezaan status kumpulan minoriti dengan kumpulan dominan semakin rapat .
Kumpulan minoriti juga telah mengalami mobiliti ke atas dan memiliki beberapa
kejayaan sama ada di sekolah atau perniagaan. Kejayaan relatif mereka tetap
dipandang negatif sehingga muncul ungkapan-ungkapan seperti ’terlalu pintar’,
’terlalu materialistik’ , ’terlalu licik’ dan sebagainya.
KESAN STEREOTAIP TERHADAP ETNIK MELAYU
Kesan stereotaip kepada etnik melayu apabila sifat perkauman
jika dibiarkan berterusan boleh mengancam kestabilan politik dan keamanan
negara. Negara kita juga pernah mengalami peristiwa berdarah akibat dari
rusuhan kaum dalam peristiwa 13 Mei 1969, sehinggakan keadaan darurat terpaksa
diisytiharkan di seluruh negara kita. Konflik ras juga boleh mengakibatkan
pengasingan kumpulan-kumpulan tertentu dari segi pelajaran, perumahan dan
pekerjaan.
Isu perkauman memang tidak dapat dielakkan apabila terdapat
golongan atau kumpulan manusia yang mempunyai beberapa ciri kesamaan seperti
biologi atau budaya. Justeru, mereka cuba mempertahankan golongan masing-masing
dan pada masa yang sama menindas kaum lain. Kesan stereotaip terhadap etnik
melayu juga banyak memberi kesan kepada organisasi politik dan sosial di
Malaysia. Organisasi sedemikian hanya memperjuangkan kepentingan dan merebut hak-hak
yang dirasakan perlu tanpa memikirkan kepentingan golongan lain, keharmonian
dan kesejahteraan negara.
Kesan penjajahan merupakan faktor utama punca konflik etnik dan
ras di Malaysia. Walaupun Malaysia telah mencapai kemerdekaannya selama 58
tahun, tetapi kesan penjajahan British masih segar di minda setiap rakyat.
Dasar pemerintahan British bercorak pecah dan perintah telah mengasingkan tiga
golongan utama bangsa di Malaysia iaitu golongan Melayu. Cina dan India. Dengan
penjajahan ini kesan stereotaip terhadap etnik melayu boleh menyebabkan
gangguan dari segi ekonomi ini kerana kuasa beli etnik melayu adalah tinggi.
Dasar kolonial mengenai imigrasi, pelajaran, pentadbiran,
ekonomi, tanah, bahasa dan kebudayaan telah meninggalkan kesan yang
berpanjangan sehingga sekarang. Dasar imigrasinya yang bebas telah mengubah
sama sekali komposisi penduduk di negara ini. Dasar ekonominya pula telah
menyebabkan timbul pengkhususan ekonomi mengikut etnik dan pengasingan tempat
tinggal di kalangan mereka akibat dari kegiatan ekonomi yang berlainan.
Penjajah Inggeris tidak menjadikan pendidikan sebagai alat
penting untuk menyatupadukan rakyat yang berbagai etnik itu. Malah yang
dilakukan ialah mementingkan pendidikan bahasa Inggeris kepada segelintir
rakyat khususnya golongan yang berada demi kepentingan pentadbirannya.
Sedangkan pendidikan Melayu dilakukan secara melepaskan batuk di tangga sahaja.
Pendidikan untuk orang-orang bukan Melayu tidak dipedulikan langsung.
Oleh sebab itu, orang-orang Cina dan India terpaksa mengendalikan
sekolah mereka sendiri dan menanggung perbelanjaan sendiri. Perkembangan
pendidikan yang tidak terkawal ketika itu akhirnya menimbulkan sikap dan
orientasi politik yang berbeza. Di samping itu, melalui dasar dan
pentadbirannya pula, Inggeris telah meninggalkan kesan psikologi yang meluas di
kalangan rakyat dengan menanam prasangka dan stereotaip di kalangan mereka.
Penjajah Inggeris akhirnya berjaya mempengaruhi sikap orang yang
dijajahnya itu supaya menghormati dan menyanjung tinggi mereka sebagai kumpulan
yang lebih tinggi daripada kumpulan-kumpulan ras yang lain pada ketika itu.
Sebaliknya pula, terdapat banyak prasangka dan stereotaip negatif yang
memandang rendah dan hina di kalangan berbagai kumpulan ras. Hal ini bukan
sahaja menghalang wujudnya kerjasama dan persefahaman di kalangan mereka tetapi
juga boleh menimbulkan syak wasangka dan perasaan benci menbenci di kalangan
mereka. Semua kesan ini sukar untuk dikikis habis-habisan biarpun kita telah
lama bebas dari belenggu penjajahan British.
DEFINISI DAN LATAR BELAKANG
ORANG CINA
Kehadiran Orang Cina ke Tanah Melayu bermula pada awal abad ke-15.
Pada masa itu, Kerajaan Melayu Melaka telah menjalinkan hubungan perdagangan
dan persahabatan dengan negara China. Penghijrahan orang Cina ke Tanah Melayu
seterusnya semakin pesat pada abad ke-19. Selepas itu, perdagangan di Pulau
Pinang dan Singapura semakin berkambang dan seterusnya orang Cina berhijrah
beramai-ramai ke Johor atas pemerintahan Temenggung Ibrahim melalui Sistem
Kangchu. Seterusnya, jumlah penghijrahan orang Cina semakin meningkat akibat
perkembangan kegiatan perlombongan bijih timah di Perak, Selangor, dan Negeri
Sembilan. Selepas itu pada akhir abad ke-19, pemerintah Inggeris juga menggalak
kemasukan imigran Cina kerana mereka memerlukan tenaga buruh secara ramai.
Dalam golongan imigran Cina ini terutamanya berasal dari Selatan China seperti
wilayah Kwangtung, Kwangsi, Hainan dan Fukien.
Kemasukan Imigran Cina ini boleh dijalankan melalui beberapa cara.
Pertamanya, mereka masuk ke Tanah Melayu melalui Sistem Tiket Kredit iaitu
secara hutang oleh seorang ejen. Imigran Cina tersebut perlu bekerja dengan
ejen dalam tempoh masa tertentu. Cara kemasukan Imigran Cina yang kedua adalah
melalui Sistem Kangchu. Pada masa itu, Orang Cina digalakkan berpindah dari
Singapura ke Johor untuk membuka ladang lada hitam dan gambir. Selain itu,
terdapat juga imigran Cina ke Tanah Melayu melalui perbelanjaan persendirian.
Terdapat beberapa faktor yang memaksa dan menggalakkan penghijrahan
orang Cina ke Tanah Melayu. Faktor-faktor berikut seperti masalah kepadatan
penduduk di Negara China, masalah bencana alam, masalah pengangguran,
perkembangan ekonomi di Tanah Melayu, dasar Inggeris di Tanah Melayu, dan
faktor-faktor lain.
CIRI-CIRI
MASYARAKAT CINA.
Untuk mengenalpasti seseorang itu
sama ada beliau merupakan orang keturunan Cina atau tidak, kita boleh
membezakan dengan melihat dari wajah dan warna kulitnya. Ciri-ciri orang cina
adalah kulit berwarna kuning langsat, berbahasa mandarin dan memiliki mata yang
bulat besar.
STEREOTAIP
TERHADAP ORANG CINA.
Pandangan stereotaip adalah wujud
daripada pengalaman dalam kehidupan seharian, setiap etnik sehingga membentuk
imej atau label terhadap kumpulan etnik yang lain. Sebagai contohnya pandangan
etnik Melayu terhadap entik Cina adalah mereka merasa orang Cina adalah lebih
pandai dalam perniagaan tetapi kedekut untuk berkongsi ilmu. Stereotaip yang
lain terhadap Cina adalah orang Cina itu rajin kerana mempunyai persediaan
budaya untuk mengatasi segala halangan yang merintang mobiliti sosial ke atas
mereka, menurut Muzaffar (1989) telah menjadi alasan mudah bagi golongan orang
Cina Malaysia yang kaya untuk mengabaikan orang Cina yang mundur.
Selain itu, ramai yang memikirkan
bahawa etnik Cina adalah lebih pandai dalam mata pelajaran matematik berbanding
etnik lain, tetapi hakikatnya adalah etnik yang lain juga mampu untuk
mendapatkan markah yang tinggi dalam mata pelajaran matematik. Kita adakalanya terbiasa dengan
stereotaip seperti orang Melayu adalah malas, orang Cina adalah tamak dan orang
India adalah pemabuk, walaupun kebenaran di sebalik stereotaip seperti ini
kurang jelas.
KESAN
STEREOTAIP TERHADAP ETNIK CINA.
Stereotaip yang mendalam akan
menyebabkan berlakunya jurang antara kaum semakin renggang. Kesan lain adalah
ekonomi negara akan merosot kerana setiap etnik hanya memikirkan kepentingan
diri sahaja sehingga mengabaikan etnik lain. Stereotaip juga akan mempengaruhi
manusia berfikir.
DEFINISI DAN LATAR BELAKANG INDIA.
Sejak 2000 tahun yang lalu, kaum India telah datang berhijrah ke
Malaysia. Antara kumpulan-kumpulan yang datang berhijrah ialah komuniti Chitty
Melaka dan komuniti Mamak yang mana mereka ini datang semasa Kesultanan Melayu
Melaka sebagai pedagang kain dan peminjam wang da[n kemudiannya ketika
pendudukan Melaka oleh orang Belanda dan Portugal. Apabila pihak British
berjaya menubuhkan Negeri-negeri Selat yang terdiri daripada Pulau Pinang,
Melaka dan Singapura, kemasukan masyarakat India ke Malaysia semakin banyak
bagi melibatkan diri dalam bidang perladangan, pertanian, pertahanan dan
pembinaan. Ketika ekonomi Negeri-negeri Melayu Bersekutu semakin berkembang,
warga Tamil dari India telah dibawa masuk secara besar-besaran untuk bekerja di
ladang-ladang getah. Hal ini adalah kerana kaum Melayu dan Cina kurang berminat
bekerja di ladang getah apabila kaum Melayu lebih tertumpu dalam bidang
pertanian sementara kaum Cina lebih menumpukan perhatian dalam perusahaan bijih
timah dan perniagaan di bandar-bandar.
CIRI-CIRI MASYARAKAT INDIA
Setiap kaum mempunyai ciri masing-masing yang dapat membezakan kaum
mereka dengan kaum lain. Begitu juga kaum India iaitu kita dapat melihat ciri
mereka dari segi pemakaian, penggunaan bahasa, pemakanan dan beberapa aspek
lain. Bagi penggunaan bahasa, kaum India di Malaysia kebanyakannya menggunakan
bahasa Telugu, Tamil, Hindi dan Malayalam sementara mereka mengamalkan agama
Hindu, Kristian dan Islam. Dari aspek pemakanan pula, kaum India terkenal
dengan tosai, idli, muruku, kesari, apam dan ladu manakala pakaian yang sering
di gayakan oleh mereka ialah sari, kurta, sarung dan dhoti.
STEREOTAIP TERHADAP ETNIK INDIA
Antara
stereotaip India yang sering diperkatakan oleh masyarakat adalah mengenai
masyarakat India yang sering mabuk. Namun bukan semua kaum India adalah
pemabuk, walaupun sebahagian daripada mereka minum (arak). Persepsi bahawa
semua orang India adalah pemabuk mungkin wujud kerana sebilangan kecil daripada
kaum India minum arak dan menyebabkan masalah. Contohnya, mereka berada dalam
keadaan mabuk sambil memandu kenderaan,ini boleh menyebabkan kemalangan jalan
raya dan turut melibatkan orang lain yang tidak bersalah. Namun untuk
melabelkan semua orang sebagai pemabuk adalah tidak adil. Walau bagaimanapun,
untuk mengelakkan stereotaip seperti ini, masyarakat India harus mengelakkan
hal sebegitu supaya tidak mendapat persepsi yang negatif daripada masyarakat
lain.. Kerajaan juga harus memainkan peranan yang penting dengan memberikan
lebih peluang pekerjaan dan menjalankan ceramah motivasi dan aktiviti sukan
supaya orang ramai tidak membuang masa dengan aktiviti yang tidak sihat. Di
samping itu,masyarakat yang lain berasa gerun dan tahu bahawa masyarakat India
sangat aktif dalam acara larian mahupun maraton. Stereotaip ini sudah
dilabelkan kepada masyarakat India kerana tubuh badan serta fizikal yang
dimiliki oleh mereka. Rata-rata acara larian akan dimenangi oleh masyarakat
india.Ini sudah menjadi anggapan positif oleh masyarakat lain dalam acara
sukan.
KESAN STEREOTAIP
TERHADAP ORANG INDIA
Kita dilahirkan untuk bersatu padu antara kaum
dan bukan untuk memupuk perasaan negatif terhadap kaum lain. Dunia kini
menyebabkan anak Melayu, Cina dan India terdedah kepada proses sosialisasi yang
membina sentimen kepada kaum sendiri sehingga tanpa disedari telah memupuk
perasaan bangga terhadap kaum sendiri.
Melalui proses pengkelasan sosial kita semua
sering kali membahagikan dunia kepada ‘kita’ dan ‘mereka’ iaitu menganggap
‘kita’ iaitu kaum sendiri lebih baik berbanding ‘mereka’ iaitu kaum lain. Rakyat
Malaysia adakalanya terbiasa dengan stereotaip seperti contoh orang India
adalah pemabuk, orang India adalah bagus didalam acara larian dan sebagainya
walaupun kebenarannya kurang jelas.
Stereotaip seperti ini akan memberi kesan yang
negatif dan positif terhadap kaum India khususnya iaitu mengurangkan peluang
mendapat pekerjaan terhadap kaum India. Hal ini disebabkan, stereotaip yang
dicipta oleh rakyat Malaysia terhadap kaum India iaitu orang India adalah
pemabuk menyebabkan pemberi pekerjaan kurang yakin dan percaya untuk mengambil
kaum India sebagai pekerja mereka. Selain itu, memberi peluang kepada kaum
India untuk menaikkan nama negara Malaysia melalui penyertaan sukan diperingkat
antarabangsa. Ini kerana rakyat Malaysia sering melabelkan bahawa kaum India
sebagai yang kuat berlari. Oleh itu, stereotaip ini memberi banyak kebaikan
terhadap kaum India. Seterusnya, Pandangan kaum lain terhadap kaum India akan
serong dan negatif kerana stereotaip yang diberikan oleh rakyat Malaysia iaitu
kaum India adalah pemabuk. Pelajar India terutamanya bakal menerima impak yang
negatif seperti dipinggirkan, diejek, dihina dan sebagainya oleh kawan-kawan
mereka yang terdiri daripada kaum lain sekaligus menyebabkan prestasi
pembelajaran mereka akan merosot.
Memetik kata Pengerusi Lembaga Amanah Yayasan
1Malaysia Dr Chandra Muzaffar, beliau berkata bahawa masalah stereotaip dapat
diatasi melalui pendidikan, kesedaran
dan perubahan sosio-ekonomi. Oleh itu, semua rakyat Malaysia seharusnya menanam
sikap untuk maju ke hadapan tanpa stereotaip supaya negara akan lebih aman dan
sejahtera.
PANDANGAN MENGENAI STEREOTAIP KETIGA-TIGA ETNIK MELAYU, CINA DAN
INDIA :
Rumusan yang dapat dibuat mengenai
ketiga-tiga stereotaip etnik Melayu, Cina dan
India ialah tanggapan sesebuah kaum terhadap kaum yang lain berdasarkan
pemerhatian mereka sahaja namun hakikatnya situasi yang dialami adalah berbeza. Kita dapat lihat dari segi
pandangan etnik lain kepada etnik yang lain dan
kesan yang berlaku kepada etnik tersebut. Rumusan stereotaip masyarkat
lain terhadap etnik Melayu ialah pertama sekali mengenai sifat
yang melampau seperti pemalas dan tidak cerdik. Pandangan ini berlaku
disebabkan etnik Melayu sering mendapat bantuan daripada kerajaan. Keduanya
stereotaip turut berlaku apabila kuasa dan perbezaan status kumpulan minoriti
dengan kumpulan dominan semakin rapat. Kumpulan minoriti juga telah mengalami
mobiliti ke atas dan memiliki beberapa kejayaan sama ada di sekolah atau
perniagaan. Oleh sebab itu, berlakunya jurang pemisah antara kelas atasan
dengan kelas bawaha bagi etnik Melayu kehidupan mereka amat berbeza begitu juga
dengan tanggapan mereka terhadap golongan yang lebih miskin. Kesan stereotaip terhadap
etnik melayu juga banyak memberi kesan kepada organisasi politik, ekonomi dan
sosial di Malaysia. Seterusnya, stereotaip negetif etnik India yang sering diperkatakan oleh masyarakat adalah mengenai
masyarakat India yang sering mabuk. Persepsi bahawa semua orang India adalah
pemabuk mungkin wujud kerana sebilangan kecil daripada kaum India minum arak
dan menyebabkan masalah. Stereotaip positif dilabelkan kepada masyarakat India
kerana tubuh badan serta fizikal yang dimiliki oleh mereka. Rata-rata acara
larian akan dimenangi oleh masyarakat india.Ini sudah menjadi anggapan positif
oleh masyarakat lain dalam acara sukan.
Sehubungan dengan itu, terdapat dua kesan yang
dapat ditaksirkan iaitu kesan negatif meyebabkan pengurangan peluang mendapat pekerjaan terhadap kaum India.
Hal ini disebabkan, stereotaip yang dicipta oleh rakyat Malaysia terhadap kaum
India iaitu orang India adalah pemabuk menyebabkan pemberi pekerjaan kurang
yakin dan percaya untuk mengambil kaum India sebagai pekerja mereka. Namun begitu, berkaitan akademik sukan dapat memberi peluang kepada
kaum India untuk menaikkan nama negara Malaysia melalui penyertaan sukan
diperingkat antarabangsa. Ini kerana rakyat Malaysia sering melabelkan bahawa
kaum India sebagai yang kuat berlari. Oleh itu,stereotaip ini memberi banyak
kebaikan terhadap kaum India. Selain itu, berkaitan stereotaip Cina ialah etnik lain menganggap etnik Cina lebih pandai
dalam perniagaan berbanding kaum lain tetapi mereka kedekut untuk berkongsi ilmu. Stereotaip yang
lain terhadap etnik Cina adalah kaum Cina
rajin disebabkan mereka mempunyai persediaan budaya untuk mengatasi
segala halangan yang merintang mobiliti sosial ke atas mereka, menurut Muzaffar
(1989a) telah menjadi alasan mudah bagi golongan orang Cina Malaysia yang kaya
untuk mengabaikan orang Cina yang mundur. Stereotaip yang mendalam akan menyebabkan
berlakunya jurang antara kaum semakin renggang. Kesan lain adalah ekonomi
negara akan merosot kerana setiap etnik hanya memikirkan kepentingan diri
sahaja sehingga mengabaikan etnik lain. Stereotaip juga akan mempengaruhi
manusia berfikir.
BINCANGKAN KEMANA HALA TUJU KETIGA-TIGA KAUM TERSEBUT JIKA MENGIKUT
STREOTAIP.
Malaysia mempunyai pelbagai kaum, etnik dan pegangan yang
menimbulkan kenyataan-kenyataan negatif
ataupun positif untuk sesuatu kumpulan etnik di Malaysia. Terdapat tiga
kaum utama iaitu melayu, cina dan india dan berlaku pertembungan dua atau lebih
komuniti etnik sehingga menghasilkan streotaip yang berupa gambaran terhadap
sesuatu kaum itu. Kemanakah hala tuju ketiga-tiga kaum tersebut sekiranya
gambaran streotaip ini berterusan menjadi perkara yang mengakibatkan perpaduan
ini semakin regang.
Kemanakah hala tuju semua etnik di Malaysia sekiranya setiap etnik
mempunyai pandangan stereotaip masing-masing. Stereotaip ini boleh jadi sesuatu
kenyataan umum terhadap sesuatu kumpulan etnik, sama ada berbentuk positif
ataupun negatif. Pandangan stereotaip mengataan masyarakat melayu pemalas
merupakan sesuatu yang tidak adil. Oleh kerana etnik melayu merupakan rakyat
yang paling mundur dan menceburi sektor pertama dan etnik-etnik lain
mengumuskan bahawa etnik melayu malas untuk mengubah kehidupan mereka. Walau
bagaimanapun, tidak dinafikan terdapat etnik melayu yang pemalas tetapi etnik
lain juga ada yang pemalas. Jadi, tidak wajarlah sekiranya melabelkan etnik
melayu pemalas sehingga tidak mahu mengambil atau menggaji etnik melayu dalam
sektor kedua dan ketiga. Sifat malas bukanlah sesuatu yang menjadi penyakit
keturunan tetapi ianya menjadi penyakit dalaman seseorang itu sendiri.
Seterusnya, kemanakah halatuju etnik cina sekiranya gambaran
stereotaip terhadap etnik lain ataupun sebaliknya terus membelenggu diri
mereka. Gambaran stereotaip etnik melayu terhadap etnik cina ialah mereka
pandai berniaga tetapi kedekut berkongsi ilmu serta mereka lebih pandai dalam
pelajaran matematik. Gambaran stereotaip ini bersifat positif tetapi jika
dilabelkan sebagai kedekut itu sudah membawa kepada unsur yang tidak baik.
Justeru, gambaran stereotaip ini menjadi satu jalan untuk etnik melayu dan cina
khususnya berkongsi ilmu pasti Malaysia lebih maju dalam dunia perniagaan. Hal
ini demikian kerana, etnik melayu juga pandai berniaga dan jika dilihat dari
segi sejarah kepulauan melayu Melaka merupakan satu pelabuhan yang terkenal
dalam perniagaan antarabangsa. Ilmu perniagaan ini mampu berkembang sekiranya
terdapat perasaan yang saling membantu antara etnik Malaysia.
Stereotaip etnik lain terhadap etnik india selalunya orang india
ialah pemabuk. Selalunya etnik lain takut untuk berkawan dengan mereka dan
etnik india juga selalu dikaitkan dengan gengsterisme. Gambaran stereotaip ini
sebenarnya menjarakkan perpaduan kaum di negara ini dan tidak wajar seharusnya
gambaran ini terus bermain di fikiran etnik lain. Bukan hanya etnik india
sahaja yang minum minuman keras sehingga mabuk tetapi etnik cina dan juga etnik
melayu juga ada walaupun etnik melayu yang beragama islam melarang kegiatan
tersebut. Sepatutnya etnik india patut mengubah cara kehidupan agar lebih
bermoral kerana kejadian yang melibatkan pemabuk lebih tertumpu kepada etnik
india. Oleh itu, etnik india perlu mengubah sikap mereka agar tidak terjebak
kearah ketagihan alcohol ini. Lebih malang lagi, ianya tidak membawa kebaikan
untuk mereka dan produktiviti mereka juga boleh jatuh. Etnik India juga
dikenali sebagai jaguh marathon dan sepatutnya kelebihan mereka digilap agar
menceburi sukan larian. Etnik lain mengatakan begitu kerana melihat tubuh dan
fizikal mereka. Oleh itu, sekolah-sekolah jenis tamil sepatutnya mengilap bakat
pelajar-pelajar india agar lebih ramai menceburi bidang larian khususya
marothan ini agar seiring dengan tanggapan etnik lain.
KESIMPULAN:
Perbincangan kemana halatuju setiap kaum di Malaysia mengikut
pandangan stereotaip khususnya kaum Melayu, Cina dan India adalah sangat tidak
sesuai untuk dibincangkan secara terbuka. Hal ini demikian kerana,
kenyataan-kenyataan negatif mahupun positif bakal menimbulkan suasana yang
tidak aman untuk masyarakat pelbagai kaum ini. Pandangan stereotaip ini
sebenarnya tidak perlu diperbesarkan kerana impaknya kepada umum sangat besar. Namun
begitu, pandangan seumpama ini boleh dibincangkan tetapi dalam suasana yang
teratur dan terancang contohnya dalam suatu program ataupun forum yang
dibahaskan oleh individu yang berkelayakkan dan mewakili setiap kaum di
Malaysia ini. Pandangan stereotaip ini seharusnya dihapuskan agar peristiwa 13
Mei tidak berulang lagi pada masa hadapan kerana apabila dikaji semula
peristiwa itu juga turut disumbangkan daripada pandangan stereotaip yang
negatif antara kaum melayu dan cina. Oleh itu, sebagai masyarakat yang menerima
perlembagaan negara secara menyeluruh, mereka tidak harus mewujudkan ruang dan
peluang yang boleh menganggu-gugatkan suasana dan perpaduan yang sedia terjalin
antara kaum di Malaysia. Akhir sekali, perpaduan di Malaysia boleh dianggap
suatu yang membanggakan negara kerana mampu menyatukan 70 etnik dan berada pada
tangga ke-19 dalam kedudukan negara paling aman di dunia iaitu pada tahun 2011.
Akan tetapi satu kesilapan mampu merosakkan sesuatu yang membanggakan ini dan
kita sebagai rakyat Malaysia harus saling menjaga perpaduan ini untuk generasi
yang akan datang.
RUJUKAN :
1.Allport,
G. W. (1978). The Nature of Prejudice. Cambrigde: M.A. Addison Wesley. Ashley, D. dan Orenstein, D. M. (2001).
Sociological Theory: Classical Statements (5 th ed.). USA: Ally and Bacon.
2.Healey
, J. F. (2009). Race, Ethnicty , Gender and Class : The Sociology of Group
Conflict and Change (5 th ed.). Newport: Christopher Newport University.
3.McLemore,
S. D. dan Romo , H. D. (2004). Racial and Ethnic Relations in America (7th
ed.). Boston, Mass: Pearson/Allyn and Bacon
4.Ting,
C. P.dan Chua, Y. Y. (1989). ‘Keberkesanan Dasar Ekonomi Baru dalam Menyusun
Semula Masyarakat dan Mencapai Perpaduan Negara?’, dalam P. Mohd Hanafiah &
S. Chamsuri (Eds.), Rancangan Malaysia Kelima. Bangi: UKM.
5.
Hazri, J. (2007). Ethnic Arithmetic and The Challenges of Nation Building: A
Study of Malaysian Education Policy for National Integration , 1970 to Present.
Tesis PhD Tidak diterbitkan, University of Sheffield, Sheffield.
6. Lily Zubaidah Rahim. (1960). Dilema Singapura: peminggiran politik
dan pelajaran masyarakat Melayu. Institut Terjemaah Negara Malaysia Bhd.
7. Zaki
Samsudin. (2010 january 28). Menangani prejudis dan stereotaip negetif kaum.
Retrieved 2015 October 20. http://www.cpiasia.net/v3/index.php/219-contributors-sp-642/contributors/1848-menangani-prejudis-and-stereotaip-negatif-kaum-
